ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Մինչ մենք ճա­ռում ենք, թե Թուր­քիան փոխ­վել է, նա իր շուրջն է հա­վա­քում թր­քա­լե­զու բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րին»

«Մինչ մենք ճա­ռում ենք, թե Թուր­քիան փոխ­վել է, նա իր շուրջն է հա­վա­քում թր­քա­լե­զու բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րին»
16.10.2020 | 00:08
«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է թուր­քա­գետ ՏԻ­ՐԱՆ ԼՈՔ­ՄԱ­ԳՈ­ԶՅԱ­ՆԸ:
-Այս օ­րե­րին ի՞նչ է գրում թուր­քա­կան մա­մու­լը, ի՞նչ տրա­մադ­րու­թյուն­ներ են թուր­քա­կան հա­սա­րա­կու­թյան ներ­սում:
-Քա­նի որ Թուր­քիա­յում վա­ղուց ա­զատ մա­մուլ գո­յու­թյուն չու­նի, ու լրատ­վա­դաշտն ամ­բող­ջու­թյամբ Ռե­ջեբ Թա­յիփ Էր­դո­ղա­նի կա­բի­նե­տի վե­րահս­կո­ղու­թյան ներ­քո է (բա­ցա­ռու­թյամբ մեկ-եր­կու մի­ջազ­գա­յին այ­լընտ­րան­քա­յին ԶԼՄ-նե­րի), մա­մու­լը միա­տե­սակ է ար­ձա­գան­քում ա­մեն ին­չին, այդ թվում նաև Ար­ցա­խում ծա­վալ­վող ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րին: Այ­սինքն՝ բո­լորն էլ միա­կող­մա­նի տե­ղե­կու­թյուն են ստա­նում: Տե­սա­նե­լի է, որ Ար­ցա­խում ծա­վալ­վող ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի ֆո­նին ա­վե­լի է ընդ­գծ­վում թուր­քե­րի ազ­գայ­նա­մո­լու­թյու­նը, և ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թյուն­նե­րին առ­նչ­վող ցան­կա­ցած հարց այժմ ա­վե­լի է ծայ­րա­հե­ղաց­վում:
-Մինչև այս պա­տե­րազ­մը Հա­յաս­տա­նում շա­տերն ա­սում էին, թե Թուր­քիան այլևս նախ­կի­նը չէ, «նոր» ու «հին» թուրք եզ­րույթ­ներն էին ա­ռանձ­նաց­նում: Ինչ­պի­սի՞ն էր թուր­քը 100 տա­րի ա­ռաջ ու ինչ­պի­սի՞ն է այժմ:
-100 տա­րի ա­ռաջ էլ էին հա­յե­րը նույն կերպ ար­տա­հայտ­վում: Երբ Եվ­րո­պա­յում կր­թու­թյուն ստա­ցած մի քա­նի ե­րիտ­թուր­քեր հայ­տն­վե­ցին Պոլ­սում, հա­յերն ա­սում էին՝ թուր­քը փոխ­վել է, սա ու­րիշ թուրք է: Եվ հե­տաքր­քիրն այն է, որ ապ­րե­լով թուր­քի հետ կողք կող­քի՝ դեռ շա­րու­նա­կում ենք հա­վա­տալ, թե նա փոխ­վող տե­սակ է: Փաս­տո­րեն աշ­խար­հի ա­մե­նա­հին ազ­գե­րից մե­կը լի­նե­լով՝ մտա­ծե­լա­կեր­պով մա­նուկ ենք մնա­ցել: Այլ ազ­գեր, որ ա­վե­լի նոր են, օ­րի­նակ՝ հենց թուր­քը, քա­ղա­քա­կա­նու­թյան, դի­վա­նա­գի­տու­թյան հետ կապ­ված հար­ցե­րում շատ ա­վե­լի սթափ է գնա­հա­տում ի­րա­վի­ճա­կը: Պատ­մու­թյու­նը կրկն­վում է, բայց, հու­սով ենք, նույն ել­քը չի ու­նե­նա:
-Պատ­մու­թյան կրկ­նու­թյան թե­ման շա­րու­նա­կե­լով՝ Ար­ցա­խում ըն­թա­ցող պա­տե­րազ­մը կա­րո՞ղ ենք պան­թուր­քա­կան մեծ ծրագ­րի շա­րու­նա­կու­թյու­նը հա­մա­րել:
-Ի­հար­կե, դա պար­զից էլ պարզ է: Թուր­քիան ոչ միայն մաս­նակ­ցում, այլև ան­մի­ջա­կա­նո­րեն ղե­կա­վա­րում է Ար­ցա­խի դեմ սան­ձա­զեր­ծած պա­տե­րազ­մը: «Թուր­քը փոխ­վել է» ա­սե­լով ա­ռա­ջին սխալն ենք գոր­ծում, իսկ երբ ա­սում ենք, թե թուր­քը հրա­ժար­վել է պան­թուր­քիս­տա­կան ծրագ­րե­րից, գոր­ծում ենք երկ­րորդ սխա­լը: Բո­լոր նրանց, ով­քեր այդ­պես են կար­ծում, ա­ռա­ջար­կում եմ մտ­նել թուր­քա­կան պե­տա­կան հաս­տա­տու­թյուն­ներ ու տես­նել թու­րա­նիզ­մի ուղ­ղա­կի առ­կա­յու­թյունն ա­մե­նուր: Ան­գամ այդ երկ­րի լու­րե­րին հետևե­լով կտես­նեք՝ պան­թուր­քիս­տա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյու­նը մեկ ուղ­ղու­թյամբ չէ, որ ա­ռաջ են տա­նում: Ի տար­բե­րու­թյուն մեզ՝ աշ­խա­տում ու գոր­ծում են: ՈՒ մինչև մենք մեր տաք գրա­սե­նյակ­նե­րում նս­տած ճա­ռում ենք, թե Թուր­քիան փոխ­վել է կամ հրա­ժար­վել է պան­թուր­քա­կան ծրագ­րե­րից, նա շա­րու­նա­կում է աշ­խա­տել թե՛ լեզ­վա­կան, թե՛ ռազ­մա­կան, թե՛ այլ ուղ­ղու­թյուն­նե­րով, ա­վե­լին՝ փոր­ձում է իր շուր­ջը հա­վա­քել թր­քա­լե­զու բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րին:
-Այս օ­րե­րին մի­ջազ­գա­յին մա­մուլն ա­հա­զան­գում է, որ Թուր­քիա­յի ան­մի­ջա­կան մաս­նակ­ցու­թյամբ են վարձ­կան-ա­հա­բե­կիչ­նե­րը ներգ­րավ­վել ադր­բե­ջա­նա­կան բա­նա­կում ու կռ­վում ընդ­դեմ Ար­ցա­խի: Ի՞նչ եք կար­ծում, դա որևէ կերպ կազ­դի՞ գեր­տե­րու­թյուն­նե­րի ու Թուր­քա­յի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի վրա, թե՞ ա­մեն բան կշա­րու­նա­կի մնալ կոչ-հոր­դո­րի սահ­ման­նե­րում:
-Հիմ­նա­կան «տոն տվող» եր­կր­նե­րը՝ Ռու­սաս­տա­նը, Ֆրան­սիան, Ա­մե­րի­կան և այլն, ար­դեն հաս­տա­տել են, որ վարձ­կան­ներ, ա­յո, կան տա­րա­ծաշր­ջա­նում, բայց միայն ար­ձա­նագ­րե­լը բա­վա­րար չէ: Հս­տակ քայ­լեր են պետք, որ չեն ար­վում: Ան­մի­ջա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ ի­րա­կա­նաց­նող­ներն այս տա­րա­ծաշր­ջա­նի հետ առ­նչ­վող եր­կր­նե­րը՝ Ռու­սաս­տա­նը կամ Ի­րա­նը կա­րող են լի­նել, բայց նրանք նույն­պես ա­ռայժմ հա­պա­ղում են:
-Ինչ­քան էլ ա­սենք, որ Ադր­բե­ջա­նի ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյունն այս օ­րե­րին են­թարկ­վում է պաշ­տո­նա­կան Ան­կա­րա­յին, չի բա­ցառ­վում, որ մոտ ա­պա­գա­յում Ադր­բե­ջա­նի մա­սով Թուր­քիա­յի ա­խոր­ժակն էլ մե­ծա­նա:
-Թուր­քա­յի ա­խոր­ժակն ա­վե­լին է, ի­հար­կե, ու դա նկա­տե­լի է ան­գամ այս պա­հին, երբ ու­զում է տա­րած­վել Հու­նաս­տա­նում, Կիպ­րո­սում, Լի­բիա­յում, Սի­րիա­յում, Ի­րա­քում, ար­դեն Ե­րու­սա­ղե­մի մա­սին է խո­սում: Ի­հար­կե նրա ա­խոր­ժա­կը մեծ է, ու դա հիմ­նա­կա­նում կապ­ված է Թու­րա­նի գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյան հետ: Այ­սօր տե­ղի ու­նե­ցող գոր­ծըն­թաց­նե­րը փոքր քայ­լեր կամ ա­ռաջ­խա­ղա­ցում­ներ են, որ Թուր­քա­յին հասց­նե­լու են այդ վերջ­նան­պա­տա­կին:
-Տե­ղի հայ հա­մայն­քի վի­ճակն ինչ­պի­սի՞ն է այս օ­րե­րին:
-Ինչ­պես միշտ՝ բարդ: Նո­րու­թյուն չէ՝ Թուր­քիա­յում ինչ էլ կա­տար­վի, միևնույն է, հայ հա­մայն­քի կամ ազ­գա­յին այլ փոք­րա­մաս­նու­թյուն­նե­րի գլ­խին է ջարդ­վում: Ի­հար­կե մտա­հոգ են, մեծ մա­սը վա­խի մեջ է: Օ­րի­նակ, հայ­կա­կան թա­ղա­մա­սե­րում այս օ­րե­րին թուր­քե­րը ցույ­ցեր են կազ­մա­կեր­պել, փոր­ձել սադ­րել ու հրահ­րել մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րին:
Զրույ­ցը`
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ
Դիտվել է՝ 8334

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ